Hoe wordt een drukvat gemaakt?
Na het lassen van de mantels bereiden we de koppen voor, lassen we de koppen aan de mantels en lassen we de nozzles.
Hier begint het manueel lassen. Vaak gebruikte lasprocessen hiervoor zijn TIG en MIG/MAG, inclusief volpenetratie-lassen, hoeklassen en meerdere passes.
Hoogwaardige, gecertificeerde laswerken zijn uiteraard essentieel.
Nozzles en steunpoten worden vaak gelast met verstevigingsplaten.
Teamwork is de sleutel om elke stap met precisie en zorg uit te voeren.
De volgende stap is NDO (Niet-Destructief Onderzoek).
Dit omvat meestal een hydrostatische test, vaak gecombineerd met diverse andere testmethoden zoals PT, RT, MT, UT, TOFD, allemaal uitgevoerd door een NoBo.
Deze tests garanderen de kwaliteit en veiligheid van drukvaten door mogelijke defecten op te sporen zonder het materiaal te beschadigen.
Alle moeilijke afkortingen? Wij leggen het uit:
- Hydrostatische test: Hierbij wordt het vat gevuld met water en onder druk gezet om lekken op te sporen en de structurele integriteit te controleren.
- Penetrantentest (PT): Hierbij wordt een vloeibare penetrant op het oppervlak aangebracht om oppervlaktedefecten zichtbaar te maken. Daarna wordt een ontwikkelaar gebruikt die defecten benadrukt doordat de penetrant eruit sijpelt. Rood en wit zijn veelgebruikte kleuren; de rode kleur duidt een defect aan, de witte ontwikkelaar zorgt voor een contrasterende achtergrond.
- Radiografisch onderzoek (RT): Hierbij worden röntgen- of gammastralen gebruikt om de interne structuur te inspecteren. Hiermee worden interne gebreken zoals holtes, scheuren of insluitsels opgespoord.
- Magnetisch onderzoek (MT): Hierbij wordt een magnetisch veld op ferromagnetische materialen toegepast. IJzerdeeltjes worden op het oppervlak aangebracht, en defecten veroorzaken verstoringen in het magnetisch veld waardoor de deeltjes zich ophopen bij defecten.
- Ultrasoon onderzoek (UT): Hierbij worden hoogfrequente geluidsgolven in het materiaal gestuurd. Interne defecten reflecteren deze golven, wat gedetecteerd en geanalyseerd wordt om locatie en grootte te bepalen.
- Time of Flight Diffraction (TOFD): Een geavanceerde ultrasone techniek die meet hoe lang geluidsgolven erover doen om door het materiaal te reizen en terug te keren vanuit defecten. Zo kan nauwkeurig de grootte en positie van defecten bepaald worden.
- Uitgevoerd door een Notified Body (NoBo): Een NoBo is een onafhankelijke, geaccrediteerde organisatie die deze tests uitvoert en controleert of drukvaten voldoen aan de veiligheids- en kwaliteitsnormen.
Deze testmethoden, uitgevoerd door een gecertificeerde NoBo, zijn cruciaal om de integriteit en veiligheid van drukvaten gedurende hun levensduur te waarborgen.
Op de foto zie je in de voorgrond de sporen van PT (rood en wit) en op de achtergrond een hydrostatische test in uitvoering.
Toevoegen van internals en/of externals
Het bouwen van drukvaten omvat vaak ook het toevoegen van internals en/of externals, zoals verwarmingselementen, koelelementen, sproeibuisjes, spoelen, maar ook leuningen en platforms.
Laatste stappen
De laatste fase in de fabricage van drukvaten is het pekelen, passiveren en/of nabehandelingen zoals coatings voor stalen vaten.
Bij Deprest zorgen we ervoor dat het oppervlak volledig behandeld wordt om zowel duurzaamheid als esthetiek te garanderen.
Het pekelen en passiveren van inox omvat het reinigen van het oppervlak, verwijderen van onzuiverheden en herstellen van de beschermende oxidelaag. Dit cruciale interne proces garandeert langdurige corrosiebestendigheid en voldoet aan alle voorschriften.
We beschikken over een pekelhal van 20x12 meter met twee rolbruggen voor grotere projecten.
Wist je dat?
Wij bieden ook pekeldiensten aan derden aan!
