Het zal niemand ontgaan zijn dat ook metalen onderhevig zijn aan tekorten en prijsstijgingen.
De nasleep van de coronacrisis; een combinatie van productiecapaciteiten die tijdens de crisis verminderd zijn en een vraag die alle verwachtingen overtreft. Programma's om de diverse economieën terug op gang te trekken alsook een veel sneller dan verwacht economische heropleving maken dat het aanbod en de vraag niet met elkaar matchen.
De materiaalprijzen zijn sinds de jaarwisseling 2020/2021 met zo'n 70 à 100% gestegen en de prijzen blijven nog steeds verder stijgen. Niemand durft zich uitspreken over een verwachte evolutie, maar tevens gelooft ook niemand nog in prijsdalingen dit jaar.
De prijsstijgingen zijn er zowel voor staal, ketelstaalplaat als aluminium als roestvrij staalsoorten.
Dat roestvrij staalsoorten wel eens konden schommelen in prijs, waren we vanuit het verleden wel gewend, zij het niet in deze grootteorde.
Maar wat vreemd is, is dat ook de prijzen van gewoon staal en ketelstaalplaat zoveel zijn gestegen, want hier zijn de schommelingen historisch toch altijd zeer beperkt geweest.
Benieuwd wat het de volgende maanden zal geven.
Peter Depraetere