Drukvaten en ketels vragen meestal een industriële afwerking, maar voor sommige toepassing zoals voor farmacie en fijnchemie worden er specifieke eisen gesteld naar ruwheidswaarde. Een aantal van hun toepassingen vereisen een zeer fijne afwerking en een zeer glad oppervlak; vaak wordt er daarom een maximum Ra waarde opgelegd.

Bepaalde toepassingen vereisen een lage ruwheidswaarde, o.m. omdat ze gemakkelijk reinigbaar moeten zijn of een goede doorstroom van product te kunnen verkrijgen of omdat bacteriën of vervuilingen geen kans mogen krijgen om zich te nestelen op de inox wanden. Indien er op dit vlak bepaalde vereisten zijn, dient dit op de tekening te worden aangeduid, en gebeurt dit meestal in Ra waarde. Dit is de gemiddelde afwijking van het oppervlakteprofiel ten opzichte van een referentielijn over een bepaalde (gestandaardiseerde) meetlengte. Andere aanduidingen van ruwheid zijn Rz, Ry, maar deze worden in de praktijk nauwelijks gebruikt. De ruwheidswaarde wordt uitgedrukt in µm (micron). Vaak opgelegde grenzen in het inox plaatwerk zijn Ra = 3.2µm of Ra = 0.8µm, waarbij 3.2µm een vrij ruwe plaat is (de oppervlakte van warmgewalste plaat zit hier in de buurt) en 0.8µm al eerder als fijn aangeduid wordt, en kan dit alleen met de nodige kennis van polijsten. Hoewel fijn uiteraard relatief is, want indien nodig kunnen we in de praktijk zelfs waarden halen van 0.2 tot zelfs 0.05. Ik vermoed dat ik je niet moet vertellen dat lage Ra waarden een prijsconsequentie hebben. De ra waarde kan nagemeten worden door een Ra meter; bij de betere Ra-meters zoals de onze kan je nadien een meetrapport uitprinten.

15 april 2011